Σαλπιγγικός κύκλος
Μερικοί ερευνητές (Novak & Evefett, 1928 και Verhage et al., 1979) παρατήρησαν κυκλικές αλλαγές του αριθμού των κροσσωτών κυττάρων, της έκκρισης και του ύψους των κυττάρων του επιθηλίου της σάλπιγγας κατά τη διάρκεια του κύκλου. Τα κροσσωτά κύτταρα της σάλπιγγας αποκτούν μέγιστο αριθμό και ύψος κατά τη διάρκεια του τέλους της παραγωγικής φάσης του κύκλου. Στο τέλος της παραγωγικής φάσης υπάρχει η μέγιστη έκκριση από τα εκκριτικά κύτταρα και έπειτα μειώνεται το ύψος των κροσσωτών και η έκκριση στο ελάχιστο κατά την προεμμηνορρυσιακή και εμμηνορρυσιακή φάση. Τα κροσσωτά κύτταρα συρρικνώνονται ταχύτερα από τα εκκριτικά.
Ατροφία και μείωση του αριθμού των κροσσωτών κυττάρων συνυπάρχει με αυξημένα επίπεδα προγεστερόνης και παρατηρείται επίσης στη διάρκεια της κυήσεως και της λοχείας. Μετά τη γονιμοποίηση, λόγω της κίνησης των κροσσωτών κυττάρων σε συνδυασμό με τον περισταλτισμό του μυϊκού τοιχώματος της σάλπιγγας, το γονιμοποιημένο ωάριο προωθείται προς την κοιλότητα της μήτρας. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής στον αυλό της σάλπιγγας αρχίζει η αυλάκωση: ο ζυγώτης διαιρείται διαδοχικά και διανύει τα εμβρυϊκά στάδια 2, 4, 8 κυττάρων, μοριδίου και βλαστοκύστης, η οποία θα εμφυτευθεί στο ενδομήτριο.
Σημειωτέον ότι οι παθήσεις των σαλπίγγων κατέχουν μεγάλο ποσοστό των αιτίων υπογονιμότητας.
